Οι εργασίες μας !

Ίνκας

Οι Ίνκας ήταν πολιτισμός και αυτοκρατορία της Νότιας Αμερικής, η οποία έπεσε με την κατάκτηση του Νέου Κόσμου από τους Ισπανούς. Πρωτεύουσα ήταν το Κούσκο , το σημερινό Περού. Σε μια έκταση από τον Ισημερινό μέχρι τη Χιλή και Αργεντινή ζούσανε πάνω από 200 έθνη. Τα σημαντικότερα ευρήματα βρίσκονται στους αρχαιολογικούς τόπους Κούσκο, Μάτσου Πίτσου, καθώς και στη λίμνη Τικιτάκα.
Η ονομασία Ίνκας προέρχεται από το έθνος Ίνκα και ερμηνευόταν ότι είναι από την ονομασία του Θεού Ήλιου (Ίντι) . Αργότερα, το ίδιο όνομα το έδωσαν και στους λαούς που υποτάχθηκαν στους Ίνκας. Η αυτοκρατορία των Ίνκα αρχίζει περίπου από το 1200 π.Χ. και φτάνει μέχρι τον 15ο αιώνα, όταν καταλύεται από τον Ισπανό Φρανσίσκο Πισάρο.
Η αυτοκρατορία των Ίνκας επεκτάθηκε στην Αργεντινή και στην Κολομβία. 

Ο τελευταίος Αυτοκράτορας των Ίνκας Αταουάλπα, αιχμάλωτος των Ισπανών

Δεληγεωργούδη Μαρία



Λίγα πράγματα που δεν γνωρίζουμε για τον Bενιαμίν Φραγκλίνο

      Ο Βενιαμίν Φραγκλίνος γεννήθηκε στη Βοστώνη. Ήταν 16ο από τα 17 του Γιοσάαι Φραγκλίνου, παρασκευαστή κεριών και σαπουνιών. Ήταν ο νεότερος γιος της οικογένειας και μάλλον ο πιο αγαπημένος. Τον ελεύθερο του χρόνο π μικρός Φραγκλίνος τον αφιέρωνε στη μελέτη επιστημονικών και άλλων βιβλίων και στη συγγραφή σατιρικών δοκιμίων και ποιημάτων , παρά την άποψη του πατέρα του  " οι ποιητές ήταν πάντα ζητιάνοι" .
       Οι γονείς του επιθυμούσαν να γίνει κληρικός, όμως από πολύ νωρίς ο Βενιαμίν διάλεξε άλλο δρόμο. Στην ηλικία των 12 ετών έγινε βοηθός στο τυπογραφείο του αδερφού του Τζέιμς. Τρία χρόνια αργότερα, ο Τζέιμς ίδρυσε τη "New Egland Courant " , την πρώτη ανεξάρτητη εφημερίδα των αποικιών. Στο Βενιαμίν δεν επιτράπηκε να γράψει στην εφημερίδα. Έτσι αυτός, χρησιμοποιώντας το ψευδώνυμο "Mrw Silence Dogood" άρχισε να στέλνει γράμματα στην εφημερίδα του αδερφού του, τα οποία δημοσιεύονταν για αρκετό καιρό , χωρίς κανένας να υποψιάζεται το συγγραφέα τους. Μάλιστα το περιεχόμενό τους ήταν τέτοιο, ώστε προκάλεσαν συζήτηση στην πόλη της Βοστώνης.
       Το 1723, σε ηλικία 17 ετών, ο Βενιαμίν Φραγκλίνος πήγε στη Φιλαδέλφεια της Πενσυλβάνια. Δούλεψε σε διάφορα τυπογραφεία της πόλης. Εκεί , ήρθε σε επαφή με τον Γουίλιαμ Κιθ, κυβερνήτη της Πολιτείας της Πενυλβάνια. Ο τελευταίος έπεισε τον Φραγκλίνο να ταξιδέψει στο Λονδίνο για αναζήτηση τυπογραφικού εξοπλισμού και για να βελτιώσει την τέχνη του, με την υπόσχεση ότι θα τον εφοδιάσει με τις κατάλληλες συστατικές επιστολές. Ο Κιθ δεν κράτησε την υπόσχεσή του, οπότε ο 18χρονος βρέθηκε στο Λονδίνο. Βρήκε δουλειά σε τυπογραφείο και  ήρθε σε επαφή με την ευρωπαϊκή επιστημονική και φιλοσοφική σκέψη.
       Πέντε χρόνια αργότερα επέστρεψε στη Φιλαδέλφεια. Το 1730 ίδρυσε την εφημερίδα της Πενσυλβάνια.  Το Σεπτέμβριο της ίδιας χρονιάς ο Φραγκλίνος παντρεύτηκε την Ντέμπορα Ράιτ. Κυκλοφόρησε ένα κείμενο " Προτάσεις για την εκπαίδευση των νέων στη Φιλαδέλφεια" το οποίο οδήγησε στην ίδρυση του Πανεπιστημίου της Πενσυλβάνια. 
        Ο Φραγκλίνος εφηύρε το αλεξικέραυνο αφού διαπίστωσε την ηλεκτρική φύση του κεραυνού.


Μαρία - Ευτυχία




Ροβινσώνας Κρούσος   


Ο Ροβινσώνας Κρούσος είναι μυθιστόρημα του Ντάνιελ Ντεφόε, το οποίο εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1719. Επιστολικό, εξομολογητικό και διδακτικό στη μορφή του, το βιβλίο είναι μια φανταστική αυτοβιογραφία του ομώνυμου χαρακτήρα ενός ναυαγού που πέρασε 28 χρόνια σε ένα απομακρυσμένο τροπικό νησί κοντά στο Τρινιντάντ, , αντιμετωπίζοντας κανίβαλους, αιχμαλώτους  και στασιαστές πριν διασωθεί.

Ιωάννα Κιοσσέ













Κωνσταντίνος Π. Καβάφης, Επιθυμίες



Ιωάννα Κιοσσέ


Ένας νεολιθικός οικισμός


                                                                                  Κωνσταντίνα Ναούμη


Ερωτήσεις στον ιερέα του χωριού

- Γιατί το Ευαγγέλιο  το ονομάζουμε Βιβλίο της Αλήθειας;

Το Ευαγγέλιο είναι στην ουσία τα 4 βιβλία των Ευαγγελιστών, του Μάρκου, του Ιωάννη, του Λουκά και του Ματθαίου. Ευαγγέλιο σημαίνει χαρά, (ευ- αγγέλω = καλό νέο). Μιλάει για το Χριστό που είναι η Αλήθεια.

-Ποιος είναι ο ρόλος της Αγίας Τράπεζας;
Συμβολίζει τον τάφο του Ιησού. Στα εγκαίνια ενός Ναού, την πλένουμε με σαπούνι και την αρωματίζουμε με μύρο.

 Γιατί την ώρα του Ευαγγελίου είναι όλοι οι πιστοί όρθιοι;

Γιατί είναι σαν να έρχεται ο Ιησούς. Παλιά όταν ο Χριστός δίδασκε οι πιστοί άκουγαν τα λόγια του όρθιοι.

- Τι είναι η Θεία Λατρεία;
Είναι οι ύμνοι , οι ψαλμοί, οι προσευχές.  Τα κείμενα που χρησιμοποιούμε για εκφράσουμε την πίστη και την ευγνωμοσύνη μας στο Θεό.

-Τι είναι η Μικρή Είσοδος;
Όταν βγαίνει ο ιερέας από τη βόρεια είσοδο και πηγαίνει στο κέντρο κρατώντας το Ευαγγέλιο.

- Γιατί υπάρχουν όλα αυτά τα Μυστήρια;

Για να ευλογούμαστε σε όλους τους τομείς της ζωής μας





Μαντέψτε!!!
Η πρώτη παρουσίαση είναι έτοιμη!

προστατεψτε τις φαλαινες! from Ιωάννα, Μαρία, Κωνσταντίνα



Τι τρώνε οι λαοί;

Μαδαγασκάρη
Η Μαδαγασκάρη βρίσκεται απέναντι από τη νοτιανατολική ακτή της Αφρικής. Το κλίμα της είναι πολύ ζεστό και σταθερά υγρό και βροχερό , γι'αυτό και το βασικό φαγητό της χώρας είναι το ρύζι σε εκείνη την πλευρά. Στα νοτιοδυτικά της χώρας αντικαθίσταται το ρύζι με ξερό καλαμπόκι. Σερβίρονται , επίσης, μάνγκο σε τουρσί, λεμόνι και άλλα φρούτα, που λέγονται achards . Η κουζίνα της Γαλλίας, της Κίνας και της Ινδίας έχουν επηρεάσει και την κουζίνα της Μαδαγασκάρης.

Ιωάννα Κ.



Παραδοσιακές γεύσεις της Νότιας Αφρικής
Η κουζίνα της Νότιας Αφρικής είναι μια μείξη γευστικών παραδόσεων. Ένα από τα καλύτερα παραδείγματα των τοπικών γεύσεων είναι το Pap, ένα παραδοσιακό φαγητό των Αφρικανών που φτιάχνεται από καλαμπόκι. Ένα παραδοσιακό ποτό είναι το umqombothi, μια σπιτική μπύρα πλούσια σε βιταμίνη Β και με χαμηλή περιεκτικότητα αλκοόλ.
Magnify ImageΤα θαλασσινά θα τα βρείτε σε αφθονία και μαγειρεμένα με πολλούς διαφορετικούς τρόπους. Ο αστακός κι οι καραβίδες μαγειρεύονται σε χαμηλή φωτιά και σερβίρονται με κάρυ. Το snoek, είναι μια τοπική σπεσιαλιτέ που, στο παρελθόν έτρωγαν σε μεγάλες ποσότητες Ολλανδοί ναύτες στα μακρινά τους ταξίδια.
Οι κρεατόπιτες, που είναι κληρονομιά από Βρετανούς, είναι πολύ αγαπητές στους ντόπιους, όπως η κοτόπιτα Βοer και το Boboti, αν και οι σημερινές συνταγές είναι πού διαφορετικές από τις παραδοσιακές βρετανικές.
Τα frikkadels είναι μικρά χάμπουργκερ με αμύγδαλα και είναι από τα πιο αγαπημένα τοπικά φαγητά.
Τα κάρυ σερβίρονται με sambals (ψιλοκομμένα λαχανικά ) atjar ( πίκλες) , ή blatjang (σάλτσα ) , που αναδεικνύουν τις έντονες ινδικές και ασιατικές επιρροές.
Το naartjie είναι μια ποικιλία γηγενούς εσπεριδοειδούς από το οποίο φτιάχνεται το περίφημο λικέρ Van der Hum. 
Το ποτό που συνηθίζεται κατά τη διάρκεια του φαγητού είναι μια τοπική μπύρα που λέγεται mechow και φτιάχνεται από απόσταγμα με βάση το καλαμπόκι.
Οι αμπελώνες του Cape Town παράγουν διεθνώς αναγνωρισμένες ποικιλίες κρασιού όπως Burgundy , Cabernet και  Sauvignon.
                                    Ευτυχία Τ.

Νορβηγία
Οι Νορβηγοί τρώνε πολλές σούπες, πατάτες, καρότα, ανοιχτά σάντουιτς και φθηνότερα κρέατα όπως polser και σαλάμι. Το ψάρεμα, το κυνήγι ελαφιών , συλλογή αυγών γλάρου, το μάζεμα μούρων και η γεωργία είναι κοινό χόμπι στη Νορβηγία. 
Χριστουγεννιάτικο τραπέζι στη Νορβηγία
Αγγλία: Πουτίγκα ρυζιού με μοσχάτο
                       πουτίγκα με ρύζι
Στις περιοχές κοντά στη θάλασσα, το κυρίως πιάτο στο εορταστικό δείπνο είναι ο μπακαλιάρος ψητός ή τηγανιτός, ενώ στις περιοχές της ενδοχώρας την τιμητική τους έχουν τα παϊδάκια από χοιρινό κρέας και τα λουκάνικα. Σερβίρεται , επίσης, η πουτίγκα ρυζιού, μέσα στην οποία ρίχνουν ένα ολόκληρο αμύγδαλο. Όποιος από την οικογένεια ή τους καλεσμένους το βρει, κερδίζει κάποιο δωράκι και θεωρείται ο τυχερός της χρονιάς.
Αν και η Νορβηγία δεν είναι η χώρα με τη μεγαλύτερη παράδοση στη γαστρονομία, ωστόσο υπάρχει μια ποικιλία από κρέατα, κυρίως βοδινά, ελάφια, ταράνδους κ.τ.λ.
DSCN3412

Λίνα Κ.

Οι τοπικές κουζίνες της Κίνας
Οι 56 τεράστιες σε μέγεθος επαρχίες της Κίνας παρουσιάζουν σημαντικές διαφορές και αποκλίσεις στις κουζίνες τους, τόσο στα υλικά όσο και στον τρόπο μαγειρέματος και προετοιμασίας τους. Βασικά, όμως, η κινέζικη κουζίνα χωρίζεται σε τέσσερις μεγάλες κουζίνες: Στην κουζίνα του Πεκίνου και της Βόρειας Κίνας Σαντούγκ. Στην κουζίνα της Σαγκάης και της Ανατολικής Κίνας. Στην κουζίνα της Καντόνας και της Νότιας Κίνας. Στην κουζίνα του Σετσουάν και της Δυτικής Κίνας. Η Βόρεια Κίνα, περιλαμβάνει τις άγονες περιοχές και τα αχανή βοσκοτόπια που φτάνουν μέχρι τις στέπες της Μογγολίας, τις εύφορες κοιλάδες που διατρέχει ο Κίτρινος Ποταμός, τον θαλασσινό πλούτο της Κίτρινης Θάλασσας αλλά και την παράδοση της περίφημης αυτοκρατορικής κουζίνας του Πεκίνου. Η κουζίνα του Παλατιού έχει χάσει ένα μεγάλο κομμάτι των τεχνικών της και των υλικών της από τη δραματική απλούστευση που δέχθηκε αμέσως μετά την επανάσταση. Κυριάρχα προϊόντα είναι τα δημητριακά, τα φασόλια σόγιας, το τόφου, τα χορταρικά , τα λαχανικά ( μαρούλι, κινέζικο λάχανο, πράσο, κρεμμύδια , ρέβες) κρέατα (αρνί, χοιρινό), τα πουλερικά (πάπια , κοτόπουλο, περιστέρια) αλλά και άφθονα ψάρια από τους ποταμούς και την Κίτρινη Θάλασσα. Δεκάδες ειδών ζυμαρικών (νουντλς)τα οποία συμβολίζουν τη μακροζωία και μοιράζονται πάντα ανάμεσα στους καλεσμένους. Αυτό που απουσιάζει εντελώς είναι το ρύζι, το οποίο καλλιεργείται κύρια στις νότιες επαρχίες και στο Πεκίνο θα σας το σερβίρουν εφόσον και μόνο αν το ζητήσετε.

Τα παράξενα φαγητά της Κίνας
σούπα από πτερύγιο καρχαρία
Φυτά, ζώα, λαχανικά, ψάρια, έντομα, ερπετά και μαλάκια που οι δυτικές κουζίνες θεωρούν διατροφικά ταμπού αξιοποιούνται και θεωρούνται μάλιστα λιχουδιές σπάνιες από την κουζίνα της Κίνας. Να ένας μικρός κατάλογος :πτερύγιο καρχαρία σούπα, φωλιές πουλιών, φίδια , αστερίες της θάλασσας, μέδουσες, αγγούρια της θάλασσας, ακρίδες, σαρανταποδαρούσες, πόδια πάπιας και κότας, αυτιά γουρουνιού, σκορπιοί.
σαρανταποδαρούσες

Μαρία Κ.







Ραμπανάντας Πορτογαλικά 

Πορτογαλικό επιδόρπιο για τις γιορτές των Χριστουγέννων! Τα Ραμπανάντας είναι στην ουσία τα γνωστά French toast, στη νοστιμότερη εκδοχή τους! Δοκιμάστε οπωσδήποτε αυτά τα γαλλικά "μεθυσμένα" τοστ, σίγουρα θα γίνουν μία από τις αγαπημένες σας λιχουδιές, όχι μόνο τα Χριστούγεννα!!

Υλικά
rabanadas ispaniki sintagi1 γαλλική μπαγκέτα μπαγιάτικη
300 ml κόκκινο κρασί πόρτο
1 φλιτζάνι ζάχαρη
2 κουταλιές της σούπας γάλα
2 αβγά
1 λεμόνι
1 ξυλάκι κανέλα

για το τηγάνισα
αραβοσιτέλαιο

για το σερβίρισμα
άχνη ζάχαρη
κανέλα

Εκτέλεση
Σε ένα κατσαρολάκι βάζουμε το κρασί, τη ζάχαρη, το ξύσμα του λεμονιού και το ξυλάκι της κανέλας. Αφήνουμε να σιγοβράσει για περίπου 30΄λεπτά κι αποσύρουμε από τη φωτιά. Κόβουμε την μπαγκέτα σε μετρίου πάχους φέτες το ψωμί. Βουτάμε τις φέτες του ψωμιού μέσα στο μείγμα κρασιού, να ποτίσει καλά η κάθε φέτα. Χτυπάμε καλά τα αβγά και το γάλα σε ένα μπολ.
Σε ένα τηγάνι με αρκετό αραβοσιτέλαιο που καίει βουτάμε τις φέτες , που έχουμε ήδη βουτήξει στο μείγμα αβγών . Τηγανίζουμε μέχρι να πάρουν χρυσό χρώμα. Πασπαλίζουμε τις φέτες με άχνη ζάχαρη και κανέλα.

Κωνσταντίνος



               Εμμανουήλ Παπάς, 
                  ο Σερραίος Αγωνιστής
Ο Εμμανουήλ Παπάς ήταν Φιλικός και αγωνιστής του 1821, πρωτεργάτης της εξέγερσης στη
Χαλκιδική. Υπήρξε από τις αγνότερες και ηρωικότερες μορφές του Αγώνα της Ανεξαρτησίας. 
Γεννημένος στη Δοβίστα Σερρών, που σήμερα έχει το όνομά το, το 1772, ήταν γιος κληρικού. 
Ανέπτυξε , παρά τις περιορισμένες γραμματικές του γνώσεις, μεγάλη εμπορική δραστηριότητα 
στη Σέρρες και αναδείχτηκε σε μεγαλέμπορο και τραπεζίτη με καταστήματα στη Βιέννη
 και την Κωνσταντινούπολη. Ο πατέρας του Δημήτριος πλούσιος προύχοντας της περιοχής, 
νεότατος ακόμα χειροτονήθηκε ιερέας και τιμήθηκε με το εκκλησιαστικό αξίωμα του Οικο-
νόμου. Από κει προέρχεται και το οικογενειακό όνομα Παππάς. Μετά τη στοιχειώδη μόρφω
σή του στο χωριό, μετέβη στις Σέρρες για να συμπληρώσει τις σπουδές του στην εκεί περιώ-
νυμη σχολή.Όταν αποφοίτησε από τη σχολή, επανήλθε στη Δοβίστα όπου και παντρεύτηκε.
Στην πορεία του ταξιδιού από τη Μονή Εσφιγμένου προς την Ύδρα το 1821, εξαντλημένος από 
τον μακραίωνο αγώνα και τις κακουχίες, υπέστη καρδιακό επεισόδιο και πέθανε. 
Προς τιμήν του ο δήμος στον οποίο ανήκει κι ο τόπος του καταγωγής του πήρε το όνομά του.


Ιωάννα Β.



Ο Ρατσισμός οδηγεί σε πόλεμο!

Ο ρατσισμός είναι μια μορφή φανατισμού απέναντι σε άτομα, φυλές, ομάδες και επαγγέλματα. Είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο με μεγάλη ιστορία, που υπάρχει ακόμα στην εποχή μας. Πρόκειται για μια θεωρία που χωρίζει τους ανθρώπους σε ανώτερους και κατώτερους και πιστεύει πως σκοπός των πρώτων είναι να κυριαρχούν στους άλλους.

Στις μέρες μας διαπιστώνουμε πολλά παραδείγματα ρατσισμού: ανθρώπινες ομάδες έχουν υποστεί διώξεις και εξευτελισμούς από μια άλλη ομάδα ανθρώπων, τους ρατσιστές. Ο ρατσισμός μπορεί να υπάρχει ανάμεσα φυλές. Επίσης, υπάρχει ο κοινωνικός ρατσισμός ανάμεσα σε δυνατούς κι αδύνατους ανθρώπους, που διαφέρουν στον τρόπο ζωής τους. Δυστυχώς, είναι πολύ εύκολο να ξεσπάσει πόλεμος μεταξύ αυτών των ομάδων κι ο πόλεμος αυτός να είναι ανελέητος με θύματά του την ανθρώπινη ζωή κι αξιοπρέπεια.
Μια άλλη μορφή ρατσισμού γεννήθηκε από το έντονο μεταναστευτικό κύμα της εποχής μας. Πολλοί άνθρωποι σε πολλές χώρες, λόγω της οικονομικής κρίσης, αναγκάζονται να μεταναστεύσουν σε άλλες χώρες. Όταν φτάνουν εκεί αναζητούν δουλειά( όχι , φυσικά, ίδια με αυτή που είχαν στη χώρα τους ) και ευημερία. Δυστυχώς, όμως, οι γηγενείς πληθυσμοί τους συμπεριφέρονται ρατσιστικά, ασκώντας μέχρι και βία.

Έτσι ξεκινά μια μάχη άνιση μεταξύ των ρατσιστών και των μεταναστών. Οι πρώτοι οδηγούνται στο να πιστεύουν πως για ό,τι συμβαίνει στη χώρα τους, π.χ. οικονομική κρίση, ανεργία… ευθύνονται οι μετανάστες.

Θεωρώ, πως εμείς οι άνθρωποι πρέπει να δράσουμε ‘ να φτιάξουμε καταφύγια για τους μετανάστες ή κι ακόμα να οργανώσουμε διαδηλώσεις για την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Πρέπει με κάποιο τρόπο να σταματήσουμε τον πόλεμο, ο καθένας με τις δικές του δυνάμεις.

Πιστεύω ότι δεν πρέπει να εξευτελίζουμε την ανθρώπινη ύπαρξη. Όλοι μας μπορούμε να βρεθούμε στη θέση των αδυνάτων. Ο ρατσισμός πρέπει να πάψει να ορίζει τις ζωές μας!


Μαρία Δεληγεωργούδη


H Ελλάδα τον 19ο αιώνα

Τέχνες και Γράμματα το 1880


4 σχόλια: